Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

3η Οινική διαδρομή γεύσης και γνωριμίας με οινοπαραγωγούς της Ελλάδος με θέμα «ΜΥΘΟΙ ΟΙΝΟΥ»





………."Αν τυχόν βρεθείς στο Αμύνταιο, θα χαθείς ανάμεσα στους προϊστορικούς οικισμούς και τις ιαματικές πηγές ξινού νερού, όμως οι αισθήσεις σου θα σε οδηγήσουν στους θησαυρούς του Μουσείου Αμπελοοινικής Κληρονομιάς, τα αμπελοτόπια του Αμύνταιου…… 
Η πραγματοποίηση των οινικών συναντήσεων γεύσης και γνωριμίας με τους  οινοπαραγωγούς συνεχίζει την αειφόρο διαδρομή του με την παρουσίαση παραγωγών οίνου  από τις μυθολογικές περιοχές της Ελλάδος σκοπεύοντας  να μυήσει τους οινόφιλους στην πολιτισμική κληρονομιά του Ελληνικού  κρασιού και στους υφολογικούς χαρακτήρες των ποιοτικών τοπικών και ξενικών ποικιλιών που καλλιεργούνται με σύγχρονα πρότυπα και με ιδιαίτερο σεβασμό στο περιβάλλον της περιοχής.
Οι οινικές συναντήσεις  έχουν σκοπό να παρουσιάσουν και να προβάλλουν την εξαιρετικά αξιόλογη Ελληνική παραγωγή οίνων στο καταναλωτικό και εμπορικό κοινό.

Ο Όμιλος Σερρών για UNESCO ξεκίνησε  την υλοποίηση  αυτής της δράσης ως μια «αειφόρο διαδρομή» από τους πρόποδες του Παγγαίου και σε όλο το μήκος της κάτω κοιλάδας του Στρυμόνα ακολουθώντας περιοχές ιδιαίτερες της Ελλάδος που σηματοδοτήθηκαν από την μυθολογική περίοδο  ως παραγωγικοί τόποι του οίνου .

Ο Όμιλος Σερρών για UNESCO και η *Κάβα * FUENTE DULCE. θα
παρουσιάσουν τα *Κρασιά των Μακεδόνων Βασιλέων* του *Κτήματος Άλφα* από το Αμύνταιο Φλώρινας την Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012 στις 20:00 μ.μ στην  κάβα * FUENTE DULCE*. Κύριος στόχος των διοργανωτών παραμένει η παρουσίαση και προβολή της ελληνικής και διεθνούς οινοπαραγωγής στο καταναλωτικό και το εμπορικό κοινό.

Πέμπτη 2 Αυγούστου 2012

Μεγάλο κρασί χωρίς σφήκες δεν γίνεται



Την επόμενη φορά που θα πιείτε μια γουλιά κρασί να κάνετε την πρώτη πρόποση στις σφήκες. Ή για να είμαστε πιο ακριβείς στις κοινές σφήκες και στους μεγαλύτερους μπάμπουρες.
Κι αυτό γιατί τα ιπτάμενα έντομα με το φαρμακερό κεντρί ίσως κρύβουν το μυστικό των αρωμάτων και της γεύσης του κρασιού.
Όπως λέει ο Ντούτσιο Καβαλιέρι, καθηγητής μικροβιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Φλορεντίας στην Ιταλία “οι σφήκες είναι από τους μεγαλύτερους οινόφιλους”.
Η ερευνητική ομάδα του Καβαλιέρι ανακάλυψε πως οι σφήκες και οι μπάμπουρες δαγκώνουν τα σταφύλια και συμβάλλουν στην έναρξη της ζύμωσης ενόσω οι καρποί είναι ακόμα στο αμπέλι.
Αυτό γίνεται διότι με το δάγκωμα, οι σφήκες μεταδίδουν ένα ένζυμο που ακούει στο όνομα Saccharomyces cerevisiae και που δεν είναι τίποτε άλλο από τη μαγιά που δημιουργεί το κρασί, τη μπύρα και το ψωμί.
Ο Καβαλιέρι σημειώνει πως η ανακάλυψη είναι πολύ σημαντική και για ένα διαφορετικό λόγο: διότι υπογραμμίζει τη διασύνδεση ανάμεσα στις φυτικές και ζωικές μορφές ζωής στον φυσικό κόσμο και την εξάρτηση του ανθρώπου από το αυτό το σύστημα σχέσεων.
Οι οινοποιοί μπορούν βέβαια να προσθέσουν μαγιά εκ των υστέρων, ωστόσο η γεύση δεν είναι η ίδια χωρίς τη συμβολή της σφήκας η οποία δίνει στο κρασί τα αρώματα και κυρίως την πολυπλοκότητα στη γεύση.
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν τη σύνδεση ανάμεσα στις σφήκες και το κρασί αναλύοντας τα γονίδια της μαγιάς, τα οποία βρίσκονται και στα εντόσθια των εντόμων.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι οι αρχαίοι Ρωμαίοι φύτευαν λουλούδια δίπλα στα αμπέλια ώστε να προσελκύσουν πολύτιμα για τη ζύμωση και την ποιότητα του κρασιού έντομα.
Η εξελικτική βιολόγος του Χάρβαρντ Άν Πρινγκλ που δεν έλαβε μέρος στην έρευνα δήλωσε πως τα ευρήματα στέλνουν δύο βασικά μηνύματα: τα μεγάλα κρασιά χρειάζονται τα έντομα και οι άνθρωποι δεν γνωρίζουμε τίποτα ουσιαστικό σχετικά με την οικολογία.
Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Proceedings of the National Academy of Sciences.
Περιβάλλον Ενέργεια Οικολογία:
Την επόμενη φορά που θα πιείτε μια γουλιά κρασί να κάνετε την πρώτη πρόποση στις σφήκες. Ή για να είμαστε πιο ακριβείς στις κοινές σφήκες και στους μεγαλύτερους μπάμπουρες.
Κι αυτό γιατί τα ιπτάμενα έντομα με το φαρμακερό κεντρί ίσως κρύβουν το μυστικό των αρωμάτων και της γεύσης του κρασιού.
Όπως λέει ο Ντούτσιο Καβαλιέρι, καθηγητής μικροβιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Φλορεντίας στην Ιταλία “οι σφήκες είναι από τους μεγαλύτερους οινόφιλους”.
Η ερευνητική ομάδα του Καβαλιέρι ανακάλυψε πως οι σφήκες και οι μπάμπουρες δαγκώνουν τα σταφύλια και συμβάλλουν στην έναρξη της ζύμωσης ενόσω οι καρποί είναι ακόμα στο αμπέλι.
Αυτό γίνεται διότι με το δάγκωμα, οι σφήκες μεταδίδουν ένα ένζυμο που ακούει στο όνομα Saccharomyces cerevisiae και που δεν είναι τίποτε άλλο από τη μαγιά που δημιουργεί το κρασί, τη μπύρα και το ψωμί.
Ο Καβαλιέρι σημειώνει πως η ανακάλυψη είναι πολύ σημαντική και για ένα διαφορετικό λόγο: διότι υπογραμμίζει τη διασύνδεση ανάμεσα στις φυτικές και ζωικές μορφές ζωής στον φυσικό κόσμο και την εξάρτηση του ανθρώπου από το αυτό το σύστημα σχέσεων.
Οι οινοποιοί μπορούν βέβαια να προσθέσουν μαγιά εκ των υστέρων, ωστόσο η γεύση δεν είναι η ίδια χωρίς τη συμβολή της σφήκας η οποία δίνει στο κρασί τα αρώματα και κυρίως την πολυπλοκότητα στη γεύση.
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν τη σύνδεση ανάμεσα στις σφήκες και το κρασί αναλύοντας τα γονίδια της μαγιάς, τα οποία βρίσκονται και στα εντόσθια των εντόμων.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι οι αρχαίοι Ρωμαίοι φύτευαν λουλούδια δίπλα στα αμπέλια ώστε να προσελκύσουν πολύτιμα για τη ζύμωση και την ποιότητα του κρασιού έντομα.
Η εξελικτική βιολόγος του Χάρβαρντ Άν Πρινγκλ που δεν έλαβε μέρος στην έρευνα δήλωσε πως τα ευρήματα στέλνουν δύο βασικά μηνύματα: τα μεγάλα κρασιά χρειάζονται τα έντομα και οι άνθρωποι δεν γνωρίζουμε τίποτα ουσιαστικό σχετικά με την οικολογία.
Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Proceedings of the National Academy of Sciences.

Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

«Αμπελόεσσα γη»

http://santo-rinios.blogspot.com/2012/03/blog-post_6355.html


«Eγώ ειμί η Aμπελος», η μεταφορική έννοια που δίνει η Eκκλησία μας στο πρόσωπο του Iησού Xριστού φθάνει στον άνθρωπο, στον αμπελουργό με τα δουλεμένα χέρια...

...αυτά που κάνουν όλη τη διαδρομή από το όργωμα, το σκάλισμα, το κλάδεμα ώς τον τρύγο, τον μούστο και τέλος, την ξανθή αστραπή ή την κόκκινη φλόγα του ελληνικού κρασιού στο ποτήρι...

O Oμηρος μίλησε για την «αμπελόεσσα γη» της Eλλάδας, με τ’ αμπέλι πρωταρχικό στοιχείο δημιουργίας στην ελληνική φύση από τότε ώς σήμερα.
«Πιστός στην εξιστόρηση της σχέσης του ανθρώπινου εργόχειρου μέσα στο φυσικό τοπίο και μοναχικός μάστορας της χαμένης τέχνης του οπτικού σχολίου «είναι κατά τον λογοτέχνη Πάνο Θεοδωρίδη, ο καλλιτέχνης φωτογράφος και δημιουργός εκδόσεων Δημήτρης Tαλιάνης. H στήλη «Σημειωματάριο» έχει στα υπέρ της ότι τον πρωτοπαρουσίασε στον Tύπο, θαμπωμένη από το χρώμα αλλά και την ευαισθησία του φωτογράφου στον χειρισμό των θεμάτων του, είτε ήταν τοπίο, είτε άνθρωπος. Hταν το 1987, στην πρώτη του έκθεση, που έγινε στην Eλληνοαμερικανική Eνωση, όταν βγήκε και το πρώτο του Λεύκωμα «Προσανατολισμοί», σε ποίηση Eλύτη και μουσική Hλία Aνδριόπουλου. Aπό τότε ο Δημήτρης Tαλιάνης εξελίχθηκε, μένοντας πιστός στην ελληνική ταυτότητα της φωτογραφίας του. Aρνήθηκε πρόταση ξένων οίκων να εκδώσουν τη δουλειά του και εκδίδει ο ίδιος τα λευκώματά του, 45 (σαράντα πέντε) τον αριθμό από τις «Eκδόσεις Tοπίο». Πραγματοποιεί εκθέσεις τακτικά, εκείνος και ο φακός της φωτογραφικής μηχανής του απέναντι στο θαύμα της ελληνικής φύσης, με άγρυπνο μάτι στη διαφύλαξη της παράδοσης – παλιά επαγγέλματα, καφενεία.
http://img.protothema.gr/F3DD9174022C8B8B7B069181B2B0B691.jpgH τελευταία του έκθεση, με τίτλο «Aμπελόεσσα Γη», εγκαινιάσθηκε στον Πολυχώρο «Black Duck», Xρήστου Λαδά 9α, Aθήνα που θα διαρκέσει ώς τις 11 Mαρτίου (καθημερινές και Σάββατο: 13.00-22.00 και Kυριακή 19.00-22.00). H φωτογραφική ματιά του Δημήτρη Tαλιάνη, όπως εκφράζεται στην «Aμπελόεσσα Γη», ξεκινά τον Aύγουστο του 1990 στη Xαλκιδική, όταν φωτογράφισε τον τρύγο στο Πόρτο Kαρράς. H μύηση συνεχίσθηκε στους αμπελώνες όλης της χώρας, σε βορρά και νότο, σε στεριά και νησιά.
H επιλογή 30 φωτογραφιών στην έκθεση αποτελεί και μια συναρπαστική γνωριμία με την «αμπελόεσσα γη» της χώρας μας. Oία - Σαντορίνη, Nεμέα, Kρήτη, Aττική, Aταλάντη, Mακεδονία, Hπειρο, Θεσσαλία, παντού όπου ανθρώπινα χέρια από το αμπέλι φτιάχνουν το ονομαστό ελληνικό κρασί από φως, νερό, χώμα, σκύβοντας, όπως σε κούνια βρέφους, πάνω από τον εκλεκτό σπόρο που θα βγάλει ρίζες, φύλλωμα ώς τον περιούσιο καρπό...
Mε τον νου μας στη Σαντορίνη δίνουμε εδώ φωτογραφίες του Δημήτρη Tαλιάνη παρμένες στην Oία.
Mε τις ρίζες του στη θηραϊκή γη το αμπέλι-στεφάνι με ηλιόφως και πότισμα από το σύννεφο της υγρασίας που κάθε νύχτα κατεβαίνει και ραντίζει με σταγόνες-αγίασμα το στρώμα της ελαφρόπετρας από κάτω δίνει το κρασί Aσύρτικο και το διεθνώς ονομαστό Vinsanto, αλλά και το μαυροτράγανο από τη βαθυκόκκινη μαντηλαριά. Πρωταγωνιστής στη διαδικασία ο ανθρώπινος μόχθος και ο Σαντορινιός, ο Oιάτης αμπελουργός, γέννημα και θρέμμα της Θήρας «γιατί τον θησαυρό του κανείς, τον φυλάγει αμονάχος του!».

Δ. Ταλιάνης: Έκθεση φωτογραφίας «Αμπελόεσσα Γη»

Παρασκευή, 02 Μαρτίου 2012 

Έκθεση «Αμπελόεσσα Γη» Έκθεση «Αμπελόεσσα Γη» Πολυχώρος Blαck Duck
Ο Δημήτρης Ταλιάνης παρουσιάζει τη νέα του ενδιαφέρουσα και όπως πάντα ποιοτική φωτογραφική δουλειά με τίτλο «Αμπελόεσσα Γη» τον πολυχώρο Black Duck, Χρήστου Λαδά 9α , στην Αθήνα (τηλ. 210 3234760). Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 11 Μαρτίου 2012 και παρουσιάζεται μια επιλογή από 30 φωτογραφίες με αντικείμενο την άμπελο που συναντάται σ' όλη την Ελλάδα ως εκλεκτό στοιχείο της ελληνικής φύσης που υπάρχει και έχει υμνηθεί από την εποχή του Ομήρου ο οποίος αναφέρεται στην αμπελόεσσα ελληνική γη.
Ο Δημήτρης Ταλιάνης αποτυπώνει με το μοναδικό φακό του όλες τις φάσεις της αμπελουργίας επισκεπτόμενος πολλές περιοχές της χώρας μας με πλούσια αμπελοοινική παράδοση. Ξεκινώντας από τη φωτογράφιση του τρύγου στον μεγαλύτερο ιδιωτικό αμπελώνα στο Πόρτο Καρράς της Χαλκιδικής, τον Αύγουστο του 1990, ακολουθεί τους δρόμους του κρασιού σε βορρά και νότο στη στεριά αλλά και σε νησιά. Παρακολουθεί το όργωμα, το κλάδεμα, το ξεβλάστωμα, το ξεφύλλισμα και δίνει έμφαση στο μάζεμα των αρωματικών σταφυλιών, στον τρύγο. Παίζει με το φως , τα χρώματα της εύφορης ελληνικής γης, τα μοναδικά σχήματα, τις όμορφες λεπτομέρειες των φύλλων, των κλαδιών και των πλούσιων καρπών των ευωδιαστών αμπελιών, μ'όλα αυτά που κρύβουν τον σκληρό μόχθο και μεράκι του ανθρώπου και την αξιοθαύμαστη τάξη που έχει επιβάλλει στην ατίθαση γη.
Ο γνωστός φωτογράφος και εκδότης πολυτελών εκδόσεων ζωντανεύει στα μάτια μας εικόνες καλλιέργειας και συγκομιδής του σταφυλιού εστιάζοντας στην εποχή του τρυγητού, αναδεικνύει τον ελληνική γη των αμέτρητων αμπελώνων ταξιδεύοντας από άκρη σε άκρη, σε πολλές ονομαστές περιοχές όπως: Νεμέα, Σαντορίνη, Κρήτη, Αττική, Αταλάντη, Μακεδονία, Ήπειρο, Θεσσαλία κ.ά. Προβάλλει με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο τους άξιους καρπούς, τον Έλληνα που παράγει και δημιουργεί, τη φιλοσοφία του ευ ζην που διατρέχει την τέχνη της αμπελουργίας με τα υψηλά ιδανικά της ποιότητας και της αυθεντικότητας, την Αμπελόεσσα χώρα μας σ' όλες τις εποχές.
Η έκθεση αυτή είναι η δέκατη έκτη στο σύνολο των ατομικών εκθέσεων φωτογραφίας που έχει πραγματοποιήσει στην Ελλάδα και την Κύπρο και θα μεταφερθεί και σε άλλες πόλεις που επισκέφθηκε ο καλλιτέχνης για ν' αντλήσει το έργο του. Τις ζωντανές εικόνες συνοδεύει ο δυνατός διεισδυτικός γραπτός λόγος του γνωστού συγγραφέα Πάνου Θεοδωρίδη.
 http://www.ert.gr/news-politismos/item/5480-Ekthesh-fwtografias-%C2%ABAmpeloessa-Gh%C2%BB